Ε.ΠΑ.Μ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

ΕΙΔΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ. ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ΜΑΣ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΤΙΜΑΡΙΑ ΕΤΟΙΜΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΟΠΟΙΗΣΗ; 

Οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες είναι το επόμενο στάδιο του ζοφερού μέλλοντος που απεργάζονται για μας οι διεθνείς δυνάμεις των τοκογλύφων δανειστών που έφεραν την πατρίδα μας στο χείλος της χρεοκοπίας αποσκοπώντας στη λεηλασία και το διαμελισμό της.  

Τα σχέδια του καθεστώτος κατοχής των δανειστών στη χώρα μας που τέθηκαν σε εφαρμογή αμέσως μετά την πρόσκλησή τους από την Α΄ κυβέρνηση των δωσιλόγων, με την εφαρμογή αλλεπάλληλων διαδοχικών μέτρων εξόντωσης του λαού και καταστροφής της εσωτερικής αγοράς και της οικονομίας, με την παντελή ασφυξία της από την απορρόφηση όλης της ρευστότητας, μέσω τη διαδικασίας της εξαντλητικής φορολογικής αφαίμαξης και των ατέρμονων εισοδηματικών περικοπών, αποτελούν το πρώτο στάδιο της εφαρμοζόμενης συνταγής του δόγματος του σοκ. Αυτό ήταν το τίμημα της υποτιθέμενης διακρατικής χρηματοδότησης Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. - Ε.Κ.Τ., η οποία εξοφλεί προηγούμενα χρέη κατοχυρώνοντας στο φιλικό για τους δανειστές αγγλικό δίκαιο το νέο ποσόν.       

Η άλλη σημαντική ενέργεια που τίθεται στην παρούσα φάση σε εφαρμογή είναι η,  εν όψει κάποιου υποτιθέμενου «κουρέματός» του, επιδίωξη της κατοχύρωσης και του υπολοίπου ελληνικού ομολογιακού κρατικού χρέους στο αγγλικό δίκαιο και σε ξένο διεθνώς διαπραγματεύσιμο νόμισμα, ώστε η απαίτηση των δανειστών σε οποιαδήποτε περίπτωση εξόδου της χώρας μας από το ευρώ να είναι νομισματικά ισχυροποιημένη. Το ξεζούμισμα βέβαια του λαού αναμένεται να συνεχισθεί με αμείωτη ένταση.  

Η υλοποίηση της εμπράγματης εξασφάλισης του συνολικού αυτού χρέους  έχει ήδη ξεκινήσει με τη λεηλασία του εναπομείναντος δημόσιου πλούτου, του ξεπουλήματος έναντι πινακίου φακής των δημόσιων επιχειρήσεων, της υφαρπαγής των δημόσιων αγαθών, αλλά και της δήμευσης της ιδιωτικής περιουσίας του λαού που ήδη απαξιώνεται ραγδαία.      

Αφού λοιπόν μετέτρεψαν τη χώρα σε προτεκτοράτο, ακολουθεί άμεσα το τελικό σχέδιο εξόντωσης που ενδεχομένως να συνδυαστεί και με το διαμελισμό της πατρίδας μας σε τιμάρια διαφορετικών εδαφών, μέσω της εφαρμογής των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών εξαθλίωσης, όπως τα έχουμε γνωρίσει στις 3.000 τέτοιες περιπτώσεις που λειτουργούν σε 120 τριτοκοσμικές κυρίως χώρες, στην Ασία, την Αφρική, τη Λατινική Αμερική, την Ανατολική Ευρώπη. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα και απαράλλακτα. Στην Κίνα, την Ινδία, την Ινδονησία, τη Μαλαισία, τις Φιλιππίνες. το Μεξικό, το Περού, τη Βραζιλία, την Ιορδανία, την Πολωνία, τη Ρωσία, την Ουκρανία, το Καζακστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, το Κονγκό, τη Βόρεια Κορέα κοκ.

Άρχισε λοιπόν τώρα να αναπτύσσεται και στο εσωτερικό, από τις δυνάμεις των ψευδοπατριωτών δημαγωγών του δημοσιογραφικού και πολιτικο-οικονομικού προσωπικού που έχει ταχθεί στην υπηρεσία των τοκογλύφων δανειστών, μια φιλολογία για να προετοιμάσει ιδεολογικά το έδαφος αποδοχής της αποικιοποίησης, που παρουσιάζει τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες ως το νέο αναγκαίο μοντέλο ανάπτυξης της χώρας. Αφού οι πόροι έχουν εξαντληθεί (συμπληρώνουμε: υπέρ των ξένων δανειστών), τα κεφάλαια μετακόμισαν στο εξωτερικό, η «ανταγωνιστικότητα» είναι χαμηλή και οι γενικές συνθήκες γραφειοκρατικές, οι ισχύουσες διαδικασίες και εθνικές νομοθεσίες και ρυθμίσεις θα παρακαμφθούν εντός των Ζωνών αυτών σε ένα πλαίσιο ειδικών επενδυτικών κινήτρων fast track. Και τα κροκοδείλια δάκρια υπέρ των ανέργων που θα απασχοληθούν περισσεύουν, όπως και για τη λεγόμενη σωτηρία της πατρίδας, αποκρύβοντας την έκρηξη της διαρθρωτικής ανεργίας και την απόλυτη εξαθλίωση που στην πραγματικότητα θα ακολουθήσει.            

Οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες είναι διακριτές διοικητικές περιφέρειες, δηλαδή διασφαλισμένες και προσδιορισμένες γεωγραφικά περιοχές στην οικονομική επικράτεια ενός κράτους, όπου διεξάγονται ποικίλες οικονομικές δραστηριότητες με συγκεκριμένο εξαγωγικό χαρακτήρα και προσανατολισμό. Εντός αυτών ισχύουν διαφορετικές ειδικές εργασιακές, δασμολογικές, φορολογικές και λοιπές νομικές ρυθμίσεις, κανονισμοί και διοικητικά προνόμια που παρακάμπτουν τις εγχώριες νομοθεσίες και  κάθε άλλου τύπου Δίκαιο (Ευρωπαϊκό ή Διεθνές), με απώτερο σκοπό να παραχθεί «ανταγωνιστικό προϊόν». Δηλαδή τα προϊόντα που παράγονται εξάγονται κυρίως σε άλλες χώρες και δεν διατίθενται στη χώρα που φιλοξενεί τις επενδύσεις. Ειδικότερα, οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις ΕΟΖ απολαμβάνουν ιδιαίτερη, ευνοϊκότερη φορολογική μεταχείριση. Εταιρείες οι οποίες ιδρύουν επιχειρήσεις εντός μίας ΕΟΖ απολαμβάνουν, για παράδειγμα, επωφελέστερων όρων όταν αγοράζουν δομημένα / αναπτυχθέντα ακίνητα, εν μέρει αδάπανη υποστήριξη για τη διεκπεραίωση των διαδικασιών ίδρυσης της επιχείρησής τους ή φορολογική απαλλαγή αναφορικά με απόκτηση γηπέδων και κτιρίων. Επίσης, οι εταιρίες αυτές μπορούν να απαλλάσσονται από εταιρικό φόρο εισοδήματος. Η εγκατάσταση μιας επιχείρησης σε ΕΟΖ γίνεται πρώτα με χορήγηση της άδειας εγκατάστασης, η οποία συνοδεύεται από τη συμπλήρωση μιας αίτησης συμμετοχής για τη συγκεκριμένη ζώνη και ένα ελάχιστο ποσό επένδυσης, ώστε να αποκτήσει το δικαίωμα (μέσω διαγωνισμού) να λάβει το πράσινο φώς.

Το μοντέλο ανάπτυξης των             ΕΟΖ έθεσε σε αμφισβήτηση τις στρατηγικές υποκατάστασης των εισαγωγών, μέσω της εκβιομηχάνισης μιας χώρας, με την παράλληλη προσέλκυση ξένων επενδύσεων σε διάφορους τομείς της Οικονομίας. Γι΄ αυτό τον λόγο, μπορεί να τις συναντήσει κανείς με διάφορες ονομασίες, όπως Ζώνες Ελευθέρου Εμπορίου, Ελεύθερες Ζώνες Εξαγωγικής Διαδικασίας, Ελεύθερες Ζώνες Εξαγωγών, Ελεύθερες Βιομηχανικές Ζώνες ή και Ειδικές Επενδυτικές Ζώνες, ανάλογα με τη δραστηριότητα που αναπτύσσουν.

Σε όλα τα μέρη του κόσμου, οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες λειτουργούν με το ίδιο εργασιακό και φορολογικό καθεστώς και στην Ελλάδα δε θα αποτελέσουν εξαίρεση, παρά τη ρητορική που αναπτύσσουν οι εγχώριοι υποστηρικτές τους, που θεωρούν ότι η τρομερή «διαπραγματευτική» τους ικανότητα απέναντι  στις απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών και επενδυτών ταυτοχρόνως, θα αποτρέψει την εφαρμογή τους όπως τις έχουμε γνωρίσει μέχρι σήμερα παγκοσμίως. Το λαμπρό παράδειγμα των «ισχυρών διαπραγματεύσεων» της κατοχικής κυβέρνησης με τις απαιτήσεις των δανειστών για τα μέτρα που εφαρμόζονται αποτελεί το ασφαλές προηγούμενο. Στην Ειδική Ζώνη στα γειτονικά Σκόπια, για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι πέτυχαν μετά απο αγώνες να αυξήσουν τις αμοιβές τους μόλις κοντά στα 200 ευρώ. Όπου υπάρχουν Ειδικές Οικονομικές Ζώνες η ανάπτυξη είναι για τα κέρδη των επενδυτών, ενώ  οι τοπικές κοινωνίες βυθίζονται στην φτώχεια  και στην εξαθλίωση. Έχουμε γνωρίσει από πρώτο χέρι την εξαθλίωση των ανθρώπων αυτών των χωρών που κατά χιλιάδες και με κάθε κόστος προσπαθούν να βρουν ένα καλύτερο μέλλον στη χώρα μας σαν μετανάστες.

Ειδικά καθεστώτα εργασίας εκτός εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας με άθλια μεροκάματα, συνθήκες και ωράρια, με μηδαμινές ή χωρίς ασφαλιστικές εισφορές. Καμία σύνδεση των δραστηριοτήτων με την εγχώρια οικονομία, ελεύθερος εξαγωγικός προσανατολισμός με  εξάντληση των εθνικών πρώτων υλών και φυσικών πόρων προς όφελος της οικονομίας των επενδυτών. Προκλητικές φοροαπαλλαγές με ειδικά φορολογικά, δασμολογικά και άλλα προνόμια σε εισαγωγές εξοπλισμού και πρώτων ή συμπληρωματικών υλών, όπως και για την απόκτηση και χρήση των εδαφών. Πλήρης περιφρόνηση των περιβαλλοντικών κανόνων και ελεύθερος επαναπατρισμός κερδών. Αυτά προβλέπονται κατά κανόνα για τους ξένους επενδυτές στις Ζώνες αυτές της σύγχρονης δουλοπαροικίας. Στο χώρο τους δεν έχει συνήθως δικαιοδοσία ούτε η κρατική αστυνομία, αντίθετα η επιχειρηματική ασυδοσία κατοχυρώνεται απόλυτα με τη λειτουργία ιδιωτικού μισθοφορικού στρατού, όπως σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.    

Για το λόγο αυτό νομοθέτησαν πρόσφατα στη χώρα μας με το Ν. 3986 εφαρμογής της Μεσοπροθέσμου Θανατικής Ποινής της ελληνικής οικονομίας το Δικαίωμα Επιφανείας, ώστε οι επενδυτές να έχουν ένα εξαιρετικό και απόλυτο ιδιοκτησιακό καθεστώς χωρίς περιττές δεσμεύσεις. Πρόκειται για την εγκαθίδρυση ενός νεοπαγούς για το ελληνικό δίκαιο φεουδαρχικής καταγωγής θεσμού που ανατρέπει θεμελιακά το δίκαιο της έγγειας ιδιοκτησίας από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Το νέου τύπου εμπράγματο αυτό δικαίωμα δίνει τη δυνατότητα στον επενδυτή ή τους επενδυτές σε μια ειδική οικονομική ζώνη (και όχι μόνο) να αξιοποιεί (sic!) το έδαφος επί του οποίου θα επενδύσει αποκτώντας ένα υπερδικαίωμα χρήσης πολλών ετών (μέχρι 99 έτη) εξομοιούμενο με την ιδιοκτησία χωρίς να είναι απόλυτος κύριος του εδάφους. Έτσι μπορεί όταν οι συνθήκες μεταβληθούν στο δυσμενέστερο να αποχωρήσει χωρίς περιττά προβλήματα, ενώ για όσο διάστημα παραμένει επιφανειούχος έχει πλήρη ιδιοκτησιακά δικαιώματα. Η ανατροπή αυτή εγκυμονεί στο μέλλον τεράστιους κινδύνους και για την ιδιωτική σήμερα ακίνητη περιουσία των Ελλήνων, αν αναλογισθεί κανείς τις εξοντωτικές –δημευτικού χαρακτήρα-  φορολογικές επιδρομές του κράτους σ΄αυτήν και τους απώτερους σκοπούς του. 

Η εσωτερική αγορά σε ένα τέτοιο οικονομικό πλαίσιο θα αποδιαρθρωθεί και οι εγχώριες, τοπικές επιχειρήσεις θα κλείσουν με εξαιρετική αύξηση της ανεργίας του πληθυσμού, με αποτέλεσμα τον οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό μαρασμό και την κοινωνική και ψυχολογική ερήμωση. Εργασιακός μεσαίωνας και αποικιοκρατία σε όλο τους το μεγαλείο.         

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΖΩΝΩΝ

ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

ΠΛΗΡΗΣ ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ & ΠΛΗΡΗΣ ΜΕΤΑΚΥΛΙΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ & ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΟΓΚΩΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑΣ

ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΓΕΙΟΥ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

Αποικίες λοιπόν του γερμανικού κράτους του Δ΄Ράιχ οι ελληνικές περιφέρειες που εγκαινίασε ο ύποπτος «Καλλικράτης» (άρθρο 203, Διεθνείς Συνεργασίες Περιφερειών)  που μαζί με τον  “Εφαρμοστικό Νόμο” είναι το όχημα γιά την δημιουργία των Ειδικών Ζωνών. Το ζήτησαν ο κ. Ρέσλερ, με το σχέδιο Eureka, ο κ. Σόιμπλε και ο κ. Κάπφερερ με το πρόγραμμα Hellios, η κ.  Μέρκελ και ο κ. Ράιχενμπαχ, οι οποίοι βιάζονται για τη δημιουργία ασφαλών όρων παραγωγής φθηνής ενέργειας, δεδομένου ότι μέχρι το 2022 πρέπει να κλείσουν και το τελευταίο πυρηνικό τους εργοστάσιο. Για να περιορίσουν δε και τα κεφάλαια που θα επενδύσουν επιφυλάσσουν για τον εαυτό τους και τα ευρωπαϊκά κονδύλια του ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα προορίζονταν για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και των υποδομών της.

Φαίνεται πως η ερώτηση του Πρωθυπουργού “τι θέλετε... Να πουλήσω την Πελοπόννησο;” που γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ δεν ήταν καθόλου ρητορική. Το πωλητήριο συμβόλαιο έχει υπογραφεί ήδη.

Η Πελοπόννησος, έχει ήδη λειτουργήσει, ως προπομπός των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στην Ελλάδα, με την περιβόητη Π.Ο.Τ.Α. Μεσσηνίας (Περιοχή Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης) στον Όρμο Ναβαρίνου, όπου ασκήθηκαν ανυπολόγιστες περιβαλλοντικές πιέσεις (σε μία προστατευόμενη περιοχή), ενώ η κοινωνία δεν ωφελήθηκε καθόλου από την «επένδυση» αυτοί, αφού ελάχιστοι Έλληνες εργαζόμενοι εργάστηκαν κάτω από αντίξοες συνθήκες εργασίας (ανασφάλιστη εργασία, 12ωρη εργασία κλπ) για την περάτωση του έργου. Τι ήταν άραγε οι επαφές «αδελφοποίησης» των περιφερειών Β. Ρηνανίας – Βεστφαλίας (βιομηχανική καρδιά της Γερμανίας) με της Πελοποννήσου, υποστηρίζοντας επενδύσεις σχετικά με τις Α.Π.Ε. (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας);  Άλλωστε γερμανική τοπική τράπεζα της περιοχής (Nordrhein Westfalen Bank) έχει  σημαντική έκθεση σε ελληνικά ομόλογα και έχει κάθε λόγο να ενδιαφέρεται έντονα και να πιέζει για την επιτάχυνση των εξελίξεων. Το γεγονός ότι οι πρώτες προτάσεις για δημιουργία τεράστιων φωτοβολταϊκών πάρκων προέρχονται από τη συγκεκριμένη περιφέρεια, είναι άραγε τυχαίο; Έτσι εξηγείται και η φιλολογία της «πράσινης ανάπτυξης» μαζί και ο ήλιος και ο αέρας της χώρας μας που θέλουν οι Γερμανοί. Ενεργειακή εξάντληση του περιβάλλοντος της χώρας μας με ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά.  

Για όποιον λοιπόν αμφιβάλει το προηγούμενο υπάρχει! Θα επιστρέψουμε στις επιχειρήσεις που εκπροσωπούν οι παραπάνω κύριοι, να ολοκληρώσουν το «χθόνιο» έργο τους εις βάρος του Ελληνικού Λαού; Στο χέρι μας είναι να το ακυρώσουμε.

Ήδη το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου εξουσιοδότησε τον Περιφερειάρχη κ. Τατούλη που πρωτοστατεί στην άμεση μετατροπή της Πελοποννήσου σε Ειδική Οικονομική Ζώνη να διερευνήσει τις δυνατότητες εφαρμογής της. Έχει σχέση η βιασύνη αυτή με το γεγονός ότι στο σκληροπυρηνικό αυτό μοντέλο οικονομικού φιλελευθερισμού, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία, συνυπάρχουν οι αδιαφανείς διαγωνισμοί με τις μίζες στις οποίες συμμετέχουν πολιτικοί και επιχειρηματίες με αποκλειστικό σκοπό το προσωπικό οικονομικό όφελος; Ίσως είναι το πρώτο πείραμα, που αποσκοπεί στην οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική ερήμωση και την  εθνική άλωση του λίκνου του νέου Ελληνικού κράτους για να ακολουθήσουν στη συνέχεια και οι υπόλοιπες ελληνικές περιφέρειες. Η Ανατολική Μακεδονία & Θράκη, η Δυτική Ελλάδα, τα νησιά του Αιγαίου, η Κρήτη, ενώ πρόσφατα ακούστηκε και η ίδια η Αττική. 

Αντίστοιχο μοντέλο φαίνεται να επεξεργάζονται οι αυτόκλητοι «σωτήρες» της χώρας και για τη Θράκη, όπου παραγωγικοί φορείς, δηλαδή οι πρόεδροι των Επιμελητηρίων, καθώς και κάποιοι επιχειρηματίες εργοστασίων της περιοχής σε συνεργασία με Γερμανούς επιχειρηματίες και παράγοντες, τάσσονται υπέρ της δημιουργίας μιας αντίστοιχης ζώνης, όπως φάνηκε και στη σχετική ημερίδα που έγινε στην Αλεξανδρούπολη από το Χρηματοοικονομικό Φόρουμ Θράκης. Ας σημειωθεί πως είναι τέτοια η σπουδή των τοπικών φορέων να απολαύσουν τα οφέλη των ΕΟΖ, που στην εν λόγω περιφέρεια έχει ήδη συνταχθεί και σχετική νομοτεχνική μελέτη από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Φόρουμ, που όλως τυχαίως είναι Γερμανός.

Η παράμετρος «Τουρκία» και «τουρκικές επενδύσεις», στην περίπτωση αυτή ίσως θα πρέπει να γίνει αντικείμενο ιδιαίτερης έρευνας, αφού – σύμφωνα με την ιστορία αλλά και τις εξελίξεις - υπάρχει σοβαρότατο ενδεχόμενο μεταβολής της Αν. Μακεδονίας και Θράκης σε μία τουρκική οικονομική ζώνη και –άρα- πολύ κοντά στα πλαίσια μίας άτυπης ανεξαρτησίας από την υπόλοιπη Ελλάδα ή συγκυριαρχίας Ελλάδας και Τουρκίας στην συγκεκριμένη Ελληνική ακριτική περιοχή.

Εξ άλλου σύμφωνα με πληροφορίες και δημοσιεύματα και άλλοι περιφερειάρχες έχουν προχωρήσει σε συζητήσεις με Γερμανούς που αφορούν το νομικό τρόπο κατά τον οποίο θα ξεπεραστούν οι τελευταίες ασήμαντες λεπτομέρειες για την υλοποίηση του σχεδίου, δεδομένου ότι το κοινοτικό δίκαιο απαγορεύει στο όνομα της εγγύησης του ελεύθερου ανταγωνισμού την δημιουργία τέτοιων Ζωνών εντός των γεωγραφικών ορίων της ΕΕ. Γι’ αυτό το λόγο οι αντίστοιχες ζώνες που είχαν δημιουργηθεί στην Πολωνία, αμέσως μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», με το πέρας μιας μεταβατικής περιόδου που λήγει το 2012, θα καταργηθούν τουλάχιστον επισήμως και προγραμματίζεται να μεταφερθούν στην Ελλάδα, ήδη δε πολλοί εγχώριοι «πατριώτες» εκλιπαρούν για μια τέτοια εξέλιξη.

Δηλώνουμε απερίφραστα ότι δεν θέλουμε ούτε το νόμισμά τους, είτε ευρώ είτε άλλο, το οποίο ετοιμάζονται να εφεύρουν, ούτε έχουμε ανάγκη τα παραμύθια τους να αισθανόμαστε ευρωπαίοι - δηλαδή ανώτεροι από το είναι μας – και να είμαστε σκλάβοι τους, αυτή ήταν η μολυσμένη τροφή με την οποία μας έθρεψαν ως πτωχούς ιθαγενείς τις τελευταίες δεκαετίες οι δωσίλογοι που σήμερα αποκαλύπτουν το αποτρόπαιο πρόσωπό τους, συνομολογώντας με τους Γερμανούς φίλους τους, που «έρχονται να μας κάνουν ανθρώπους», ότι πρέπει να απωλέσουμε υπέρ αυτών την εθνική μας κυριαρχία, λόγω των αμαρτιών μας. Θα αντιταχθούμε με κάθε μέσο στη δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών που ενώ στην επικράτειά τους δεν τις προβλέπουν, αντίθετα για μας τις ετοιμάζουν ταχύτατα και θα προασπίσουμε με κάθε τρόπο τα κεκτημένα του Ελληνικού Λαού, τις Ελευθερίες και τη Γη του, απελευθερώνοντας την πατρίδα μας από τα δεσμά που μας έχουν επιβάλει μέχρι σήμερα.       

Επεξεργασία κειμένου: Γιάννης Δουλφής, μέλος της Προσωρινής Πολιτικής Επιτροπής του ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ